Na de gymles in de speelzaal lopen we met 25 kleuters terug naar de klas. Daar begint zich het volgende mooie tafereel; het aankleden. Alle kleding ligt ”netjes” opgevouwen op hun stoel. Maar langzaam verspreiden de broeken, jurken, truien, vesten, sokken zich door de kring. Het blijft altijd lastig om dit georganiseerd te doen met kleuters. Maar te midden van deze chaos ontstaan er hele mooie dingen. De kinderen leren elkaar te helpen en kinderen leren zelfstandig te zijn. Zo ook kleuter Max. Kleuter Max is een hele zelfstandige, bewegelijke jongen, hij kan al zijn energie kwijt in de speelzaal en zichzelf goed aankleden na het gymmen. Na de gymles gaat hij moe maar voldaan zich aankleden. Hij probeert zijn broek aan te doen. Deze broek zit een beetje strak. Met volle toewijding probeert hij zijn voeten door de broekspijpen te wurmen. Yes! Het is gelukt. Nu wilt hij de broek om hoog hijsen. Maar dat gaat niet zo soepel. Zijn vriendje Tom ziet dit en wilt hem helpen. Samen proberen ze de broek omhoog te hijsen. Isa, het kleinste meisje van de klas loopt naar de leerkracht. ”Juf, waar is mijn broek?” ”Dat weet ik niet” zegt de juf. ”Ligt de broek misschien onder je stoel? Of achter je stoel?” Isa loopt naar haar stoel zoekt verder. Op dat moment begint Max te hijgen, hij wordt moet van die broek ophijsen. Ook met de hulp van Tom lukt het niet. Met rode wangen roept Max: ”Juf! Hij is een beetje strak”. De leerkracht kijkt op, ziet twee kleuters met volle toewijding aan de spijkerbroek sjorren en realiseert zich dan, dat Max de skinny jeans van Isa probeert aan te trekken.
Flexibele leerkracht basisonderwijs